امروز خدا دوباره وقت داد...دوباره فرصت فکر کردن و برگشتن داد؛
از شب های قدر تا امروز هر روز دور خودمون چرخیدیم و دنبال حال خوب بودیم،بعضی روزها خوب بودیم و بعضی روزا هم دل گرفته ، اما امروز فرصت بود که حال خوبی که دنبالش هستیم رو دوباره پیدا کنیم...
خدا رو شکر
از قافله ی عشاق جا نموندیم..و به گرد راهشون رسیدیم
امروز عرفه بود و نوای یا رب یا رب در ملکوت طنین انداز...
اسم قافله که میاد اولین چیزی که به ذهنمون میرسه یه کاروانه که مثلا یه عده آدم رو شتر سوارن و دارن به جایی مسافرت می کنن،اون هم تو ایام قدیم که این شکل مرسوم سفر بوده و وقتی هم که اسم قافله سالار میاد یاد رئیس این قافله می افتیم که جلوی کاروان حرکت می کنه و مسئول این گروهه.
اما می خوام بگم این داستان قافله و قافله سالاری فقط برای قدیما نبوده و الان هم هر کروم از ما تو یه قافله ای در حال حرکتیم و به سمت آینده می ریم و بدون شک قافله ای که باهاش در حال حرکتیم یه قافله سالاری هم داره که ما پشت اون حرکت می کنیم.
اصلا امکان نداره کسی ادعا کنه که بی قافله داره حرکت می کنه...از زمان خلقت بشر تا آخرین روز دنیا این داستان پابرجاست ؛
ممکنه مدل هر کس و قافله هر گروه یه تیپی باشه اما هست...
تا حالا فکر کردی که تو چه قافله ای هستی و با چه گروهی داری به پیش میری ؟ راستی قافله سالارت کیه ؟
