همه چیز مرتب است.طاقچه ها را هم دستمال نمدار کشیدم و آینه را هم خوب پاک کردم.قاب عکس خاتم را هم نگاهی می کنم و دستم به سمت قرآن می رود.از لای دستمال گلدوزی شده مادر اولین شکوفه های درخت حیاطمان را در می آورم و لابه لای صفحات قرآن می گذارم.
صدای تیک ساعت می آیدو یادم می افتد که نفس های آخر است.نفس های آخر سال 1392.بوی بهارنارنج که فضای اتاق را پر می کند تک تک لحظات سال 92 را نفس می کشم و این یک سال به فاصله پلک زدنی برایم می گذرد.
این روزها یکی پس از دیگری چراغ های امیدم روشن می شود
تاریکی های ذهنم نورانی می شود
گاهی اما دلم هم می شکند ولی این شکستن را هم شاید دوست دارم...
خدا این روزها بدجور هوایم را دارد
شـــــــــــــکر
مخلصانه...
دل نوشــــ ت
فهمیدم که میشه یه جور دیگه هم بـــــود
این روزها عشق تو را تنفس می کنم
با تو هستم ، در هوای تو هستم اما چقدر دور می شوم
وقتی
لحظه ای یادت فراموش می شود.....
ماهی هم لحظه ای بی آب زنده نیست...
حال و روز نوشت:
از قافله راهیان نور شهدا جا موندم.......
این فرد در چه حالتی به سر می برد؟
شاد
غمگین
عصبی
هر سه مورد
از منظر روانشناسی خشم اینطور تعریف می شود:«خشم حالتی عاطفی است که از نظر شدت از تحریک ملایم تا عصبانیت شدید تغییر می کند.» مانند سایر عواطف همراه با تغییرات فیزیولوژیکی و زیست شناختی است. وقتی عصبانی می شوید ضربان قلب و فشار خون شما بالا می رود و نیز سطوح هورمون های مربوط به انرژی مانند آدرنالین و نورآدرنالین افزایش می یابد.
از منظر دینی خشم بدین سان تعریف می شود:خود خشم از موهبتهاى الهى است که به نادرست و بد از آن استفاده مى شود، چرا که خشم عبارت است از: بسیج تمام نیروهاى بدن براى مقابله با مشکل; به عبارت دیگر خداوند خشم را در انسان آفریده است تا بتواند در مقابل تهاجمات از خودش دفاع کند، زیرا اگر در این حالت خونسرد باشد و نیروهاى بدنش بسیج نشود نمى تواند از خودش دفاع کند. بعضى مى گویند: انسان در حال عادّى حدود یک دهم نیروهایش آماده است ولى در حال عصبانیّت قدرتش ده برابر مى شود; یعنى تمام نیروهایش بسیج مى شوند، لذا مشاهده مى شود که بعضى آدمها در حال عادّى شُل و وِل هستند امّا در حال خشم و عصبانیّت پنج نفر هم از عهده او برنمى آیند و نمى توانند او را نگه دارند چرا که همه قدرت او بسیج شده است. لذا این چیزى را که خداوند در انسان آفریده از نعمتهاى اوست ولى باید در جاى خودش مصرف شود; به عبارت دیگر، خشم بر دو قسم است: خشم مذموم، خشم ممدوح و واجب.
در مقابل عاصیان و گناهکاران باید انسان غیرت شرعى داشته باشد و نباید با آنها بى تفاوت بود. آن روایت معروف که، خداوند عده اى از ملائکه ها را براى عذاب قومى فرستاد، ولى آنها مأموریت خویش را انجام نداده برگشتند و عرض کردند: بارالها ما در میان این قوم پیرمرد عابدى را دیدیم که در دل شب بیدار بود و عبادت مى کرد و ما نخواستیم آنها را نابود کنیم، چون آن پیرمرد در میان آنها بود. به آنها وحى شد که دوباره برگردید و آن آبادى را ویران کنید و آن پیرمرد را هم نابود کنید و بعد تعلیل در روایت: «لَمْ یَحْمَرَّ وَجْهُهُ لِغَضَب قَطُّ...;همین پیرمرد عابدى که در نیمه هاى شب عبادت مى کرد، حتّى یک بار هم صورتش سرخ نشده; یعنى براى رضاى خدا در مقابل گناهان خشمگین نشده و به رگ غیرتش بر نخورده است.استاد پناهیان:
علی القاعده " تا خوبها خوبتر نشوند بدها خوب نمی شوند"
چون ضعف ها و نقایص آدمهای خوب مانع علاقه من شدن آدمهای بد به خوب شدن است.
ضمن آن که رشد آدمهای خوب باید راحتتر از ایجاد اصلاح در آدمهای بد باشد،
چون آدم خوب طعم شیرین خوب بودن را باید چشیده باشد.
البته گاهی از اوقات آدمهای بد بهتر از خوبها رشد می کنند و اصلاح می شوند.
برای حال خوب نباید دنبال بهانه بود...
نباید دنبال یه روزی باشیم که حالا شاید حالمون خوب باشه...
همین حالا
همین لحظه
برای تمام داشته ها و نداشته ها
برای بودن
برای زندگی
برای بندگی
برای همین لحظه که حتی شاید پر از درد و غصه باشه
برای توفیق چشم انتظاری قافله سالار...
خـــــــــدایا شــــــــــــکر
حــــــــال مــــــن برای همین نفــــــس کشیدن ها خوب است...
ادامه نوشت:به قول دیالوگ بهرام رادان تو فیلم پل چوبی؛
عشق یعنی حالت خوب باشه...
خدایا به خاطر حال خوبم بی هیچ بهانه شکر...
جدا شدن از خواسته ها...امیال...
هزار بار هم که در کتاب های درسی و اخلاقی و معرفتی بخونیم که باید از خواسته های نفسانی حذر کرد و تذهیب نفس کرد و.........
اما
تا به این لحطات تو زندگی نرسیم و با این خواسته ها چهره به چهره نشیم نمی فهمیم که این خواسته ها چه جنسی دارند و برای گذر از آنها باید چطور باشیم........................................
بــــــــــــعله!!!!!!!!!!
باید درگیر بشی با نفس ،باید بجنگی!!!!!!!
چی ؟؟؟؟
این حرفا رو زیاد شنیدی؟درسته زیاد شنیدی ولی بشمار تو روز ببین چند بار با این نفس درگیری!؟
با همین مسائل روزمره ات،با همین دوست داشتنی هایی که گذشتن ازشون برات خیلی سخته...آره با همین چیزای به قول خودت دم دستی ان
مخاطب اصــــــــــــــــــــــــــــلــی خودمم:)
گاهی مواقع انقدر تو این مسائل از بعد تئوری غرق می شیم و صاحب سخن می شیم که یادمون میره این مسائل رو یاد گرفته بودیم که تو رفتارهامون پیاده کنیم
مــــــــــحاله که یه روز تا شب به این مسئله مبتلا نباشیم ...اصلا زندگــــــــــــی یعنی همین،اگه بگیم با این موضوع سروکار نداریم یعنی الفاتحه!!!!!!
اصلا تو همین گذر کردن هاست که بزرگ می شیم و شایدم کوچیک...
پینوشت:
1-می شد این نوشته رو بسیار سنگین نوشت و با احادیث زیادی هم آراست که باز هم می شد حکایت همه دانستنی هایمان که عمل نمی نماییم و توجه نمی نماییم ... حالا ما ساده نوشتیم و ساده گفتیم که یادمون بیاد و یه نگاه دیگه بندازیم ... از اون نگـــــــــاه ها:)))
2-مطمئنم که همه مبانی اصلی مبارزه با نفس و این مسائل رو از برن و با نمره عالی پاس کردن امـــــــــا نمره گذر کردن واقعی از نفس اماره و توجه دقیق تر به این موضوع دیگه با خودتون .....
3- الدعا...بسیار زیاد
گاهی انقدر شیفته و محب می شویم که حاضریم جان را فدا کنیم ...
گاهی به اندازه ای محب می شویم که می توانیم تا آخر راه برایش بمانیم ...
گاهی به اندازه ای محب می شویم که حاضریم دارایی مان را برایش بر باد دهیم ...
گاهی به اندازه ای شیفته می شویم که حاضریم بهترین لحظات زندگی مان را صرفش کنیم...
می بینی !
محب بودن هم مراتبی دارد
اما
نگاه کن به دلت و بگو
حب حسین (ع) ، حسینی که این شب ها و روزهایت را با ذکرش نفس می کشی در کدام مرتبه است و حاضری برای این حب چیکار کنی؟؟؟؟
حاضری برایش از گناهی صرف نظر کنی یا ....؟؟؟
نمی دانم .. جواب بماند با دلت ...
امروز خدا دوباره وقت داد...دوباره فرصت فکر کردن و برگشتن داد؛
از شب های قدر تا امروز هر روز دور خودمون چرخیدیم و دنبال حال خوب بودیم،بعضی روزها خوب بودیم و بعضی روزا هم دل گرفته ، اما امروز فرصت بود که حال خوبی که دنبالش هستیم رو دوباره پیدا کنیم...
خدا رو شکر
از قافله ی عشاق جا نموندیم..و به گرد راهشون رسیدیم
امروز عرفه بود و نوای یا رب یا رب در ملکوت طنین انداز...